نخ ریسی

نخ از فروشگاه های نخ خریداری شده و یا از سازندگان نخ به تنهایی سبک و پیکربندی های مختلفی می آید، اما اصولی وجود دارد که معمولا درست انجام می شود، از جمله این که این نخ به طور معمول از ورق تشکیل شده است یا حداقل باید یک " کثیف "

رشته های تک رشته ای از نخ هایی هستند که با یکدیگر کار می کنند تا یک نخ ریسی را تشکیل دهند. تنها رشته ای که با آن به فروش می رسد و یا با آن کار می کند معمولا نامیده نمی شود، با این حال، آن را به عنوان تک آهنگ شناخته شده است، زیرا آن را به عنوان یک نخ یک تکه معنی ندارد.

برای ایجاد یک نخ بافندگی می توان از چندین ورق استفاده کرد و در حالی که برخی از کشورها از تعداد ورق ها به عنوان ضخامت نخ برای دوخت استفاده می کنند (برای مثال، یک ورق دوتایی از یک ورق هشت ضخیم تر است) تعداد بلورها هیچ ارتباطی با ضخامت نخ کامل ندارد. شما می توانید یک نخ ریسی دو لایه ای بسیار بزرگ و یا نخ یک نخ ریسی بسیار نازک داشته باشید که بستگی به نحوه تولید تک تک افراد دارد.

برای تکیه بر نخ، تک تک افراد با هم پیچیده می شوند و در جهت مخالف از نحوه تک زدن منحرف شده اند. این باعث می شود که نخ بسیار قوی تر، دوام و ثبات تر از آنچه در نخ یکنواخت دیده می شود.

همه چیز درباره تک تک

انحصارات ظرفیت بیشتری برای ضعف دارند - گاهی اوقات به سختی می تواند فیبر را جدا از خود بکشد - و نشانه های قابل مشاهده از پوشیدن از نخ هایی که می پوشند . آنها بیشتر در معرض پیلینگ قرار می گیرند، این است که کمی از فیبر از پارچه ی درزدار خارج می شود و پاهای کوچک (به عنوان قرص ها) از فیبر را روی سطح جوش شناخته می شود.

نخ های تک نفره نیز می توانند در هنگام غلبه بر آنها به کار بروند. دوختن دو موضوع در جهات مختلف موجب تعادل می شود. با تنها یک جهت چرخش در تک تک شما، بخیه های خود را ممکن است به عنوان شما بافت چسبیده است.

کلارا پارکس، در او می گوید، نخ هایی صاف و محکم (مانند ابریشم و پنبه ) بیشتر احتمال دارد که نسبت به نخ های فوزیری که به شدت متورم نمی شوند، تعصب بیشتری داشته باشند.

او می گوید، یکی از راه های مبارزه با تعصب، این است که مطمئن شوید شما از الگوی دوختی استفاده می کنید که دارای بسیاری از جوراب و کت و شلوار است.

پیلینگ در ورق

اگر دو تک آهنگ با هم تکه تکه شوند، شما یک نخ دو قطعه را می گیرید که قوی تر، اسپریر تر و بافت بیشتر از یک تک آهنگ است.

یک بشقاب دیگر اضافه کنید و یک نخ سه خوشه و غیره داشته باشید، با هر یک از سطوح جدید، هر دو قدرت و تراکم را اضافه کنید. Parkes می گوید سه خوشه ای مناسب برای پروژه هایی است که سایش و سایش زیادی دارند، مانند جوراب.

گزینه های دیگر

همچنین می توان از نخ های تکیه گاه خود نیز استفاده کرد، تولید آنچه که به عنوان نخ کابل انجام می شود. برای ایجاد یک نخ ریسی، تک تک با چرخش در یک جهت چرخش می شوند، آنها در جهت مخالف قرار می گیرند و ورق ها با هم در یک جهت قرار می گیرند که تک تک چرخانده می شوند، و حتی قدرت بیشتری را به نخ نهایی اضافه می کنند. این باعث می شود یک نخ با پایه بسیار پایدار با تعریف سوزن عالی (برای مثال برای کابل های بافندگی مناسب است).

نخ های کامپوزیتی نیز می توانند با ورق هایی ساخته شوند که همگی برای یک اثر متفاوتی به نام بوکلیک مشابه نیستند.

درک اینکه چطور یک نخ ساخته شده است و اینکه چقدر از آن تشکیل شده است، مهم است حتی اگر شما نخ را هرگز چرخش نکنید، زیرا تعداد مختلفی از ورقها - و روشهای ریزه کاری - می تواند تفاوت بزرگی در نحوه تبدیل نخ به پایان برسد و اینکه چگونه پروژه به نظر می رسد، احساس می کند و می پوشد.