لعاب های کریستالی لعاب های خاصی هستند که رشد کریستال قابل مشاهده و متمایز در ماتریس لعاب اخراج را نشان می دهد. گرچه اکثر کریستال ها این بزرگ نیستند، برخی می توانند تا چهار یا پنج اینچ در داخل ماتریس لعاب رشد کنند.
01 از 05
کریستال در الجزایر
کریستال های نامرئی ساکن بسیاری از لعاب ها هستند . بسیاری از بافت های لعابی مات و لعاب های ماته نتایج بسیاری از کریستال های کوچک یا کریستال هایی هستند که بسیار کوچک هستند که به چشم غیر مسلح نامرئی هستند. لعاب های کریستالی بزرگ، یا بیشتر به طور معمول به عنوان لعاب های کریستال شناخته شده، دارای کریستال هایی هستند که به اندازه کافی بزرگ می شوند.
لعاب بر روی دیگهای شستشو عموما یک مایع غلیظ بیش از حد خنک است. همانطور که لعاب در کوره ذوب شده و سرد می شود ، مولکول های شیشه ای در رشته های تصادفی پیوند می زنند. اگر لعاب به اندازه کافی مایع باشد تا مولکول ها بتوانند به اندازه کافی بلند و به اندازه کافی بلند باشند تا بتوانند مولکول های لعاب خود را در رشته های ساخت یافته یا کریستال ها تنظیم کنند، کریستال ها اتفاق می افتند.
02 از 05
شکل کریستال های قابل مشاهده
کریستال های بزرگ موجود در لعاب های کریستالی در اطراف یک هسته ی کوچک کریستال اکسید تیتانیوم یا روی وجود دارد. در شرایط مناسب، مولکولهای روی و سیلیکا اکسید شروع به اتصال به کریستال هسته می کنند. این پیوندهای مولکولی در ترتیب بسیار خاصی هستند که ما را به عنوان بلورها می بینیم.
برای این که اتفاق بیافتد، باید زمان طولانی در دماهای بالاتر وجود داشته باشد تا زمان رشد کریستال را زمان بگذارد و لعاب باید نوع مناسب شیمیایی داشته باشد. این دو اول از سه عامل هستند که در هنگام کار با لعاب های کریستالی با سنگ معدن مواجه می شوند.
03 از 05
برنامه شکارکریستالها طول می کشد تا رشد کنند. برای اینکه این اتفاق بیافتد، لعاب باید مدت زمان طولانی دود شود. برنامه های شستشو برای لعاب های کریستالی معمولا در پایان افزایش دما به مدت زمان خیس شدن نیاز دارند، به علاوه یک رمپ شلیک پایین .
به طور کلی، کریستال ها به صورت شکل سوزنی مانند حدود 2084 F (1140 درجه سانتیگراد) شروع می شوند. اگر دما در حدود 2012 F (1100 درجه سانتیگراد) نگه داشته شود، شکل معمولی دو طرفه شکل می گیرد. نگه داشتن دما بین سال 1994-1850 F (1090-1010 درجه سانتیگراد) شکل را به گرد کردن تشویق می کند. کریستالهای کاملا متورم به طور قابل ملاحظه ای تأثیر گل می دهند.
04 از 05
ترکیب شیمیایی گلاسبه طور کلی، لعاب های کریستالی نیز لعاب های آتشین هستند و نیاز به درصد بالایی از روی، تیتانیوم یا لیتیوم دارند. لیتیوم قادر است رشد کریستال را حتی در لعاب های دمای پایین تر تشویق کند.
لعاب های کریستالی در محدوده آلومینا آنها کمتر از حد نرمال است. علاوه بر این، مقدار سیلیس آزاد در هر دو لعاب و بدن رس باید حداقل نگه داشته شود. در غیر این صورت، کریستوبالیت ممکن است شکل بگیرد، باعث می شود که گلدان بسیار شکننده و حساس به شوک حرارتی باشد.
به دلیل این الزامات، لعاب بلوری به نظر می رسد بسیار آهسته است. گلدان ها را باید بر روی یک پایه بشقاب براق بگذارید (نگاه کنید به تصویر) برای گرفتن همه قطره ها. پس از حذف کوره، ممکن است کف زیرزمین کف شود
05 از 05
سرامیک و کریستال رنگبه علت ساختار مولکولی بلوری، تنها رنگهای مشخصی می توانند به کریستال مهاجرت و رنگ کنند. این کبالت، نیکل، مس، آهن و منگنز است. با این حال، به علت ویژگی های مولکولی، این رنگ ها همه به همان شیوه عمل نمی کنند.
کبالت قویترین است؛ آن را جذب رنگ های دیگر را رد و به تنهایی به ساختار بلوری منتقل می شود. به عنوان مثال، اگر کبالت و منگنز هر دو وجود داشته باشد، کبالت به کریستال هایی که آبی آنها می آید مهاجرت می کند و منگنز در ماتریس لعاب باقی می ماند و زرد می شود. اگر کبالت وجود نداشته باشد، نیکل در مهاجرت به کریستال، سپس منگنز، و سپس مس، پیش می رود. مس، اگر به خودی خود، لعاب و کریستال را نسبتا به طور مسطح رنگ می کند.