سبک گوشواره عتیقه و دستبند

زنان و مردان، لوب های خود را با گوشواره از دوران باستان آرمیده اند. اکثر قدیمی ترین نمونه هایی که معمولا توسط سلطنتی و بسیار ثروتمند پوشانده می شوند امروز در موزه ها برگزار می شود و توسط گردآورنده ها به ندرت کشف می شوند. گاهی اوقات یک جفت قدمت به قدمت دهه 1700 در طول یک ماجراجوی بی نظیر گردآورنده خوش شانس خواهد بود. با این حال، اغلب اوقات، آنها بین دوره اواخر ویکتوریا (از حدود 1880 تا 1900) به نسخه های مدرن سبک های قدیمی تر می رسند.

به خاطر داشته باشید هنگام ارزیابی و قدمت گوشواره هایی که شما معتقدید آنتیک است که سبک ها از طریق دهه های بازیافت شده است. یک جفت ساخته شده 10 سال پیش ممکن است از طلا و جواهرات ویکتوریا الهام گرفته شده باشد، و یک نگاه بسیار مشابه دارد. یک جفت نیز ممکن است تغییر کند مانند آنهایی که از عقب پیچ (که از اوایل دهه 1950 میلادی در اواخر ویکتوریا از اوایل دهه 50 میلادی) محبوب شده بود، به سوراخ شدن (پیشتر در دوران ویکتوریا پیش از آنکه وحشیانه و دوباره در سبکهای مدرن که از اواسط دهه 1960 ساخته شد ) از برخی نقطه نظرات.

بنابراین، استفاده از سبک ها به عنوان یک سرنخ برای تعیین زمانی که یک جفت گوشواره های قدیمی ممکن است ساخته شده باشد، اما قبل از نتیجه گیری نهایی، عناصر مانند سنگ، محتوای فلزی، ساخت و ساز، نوع عقب و سایر عوامل را بررسی کنید. صرف نظر از سن، شما قادر خواهید بود به درستی با استفاده از مثال های زیر به عنوان یک راهنمای به درستی توصیف کنید.

• 01 از 07

  گوشواره دکمه

  این نوع از گوشواره دور ممکن است گنگ و یا تا حدودی صاف، اما یک عنصر آویزان نخواهد داشت. این سبک در دهه 1930 محبوب شد و هرگز واقعا از مد بیرون رفت، گرچه مواد از دهه تا دهه متفاوت بود. نام آن به شباهت دکمه لباس واقعی اشاره دارد.

  گوشواره های دکمه ای می تواند شامل بسیاری از مواد از جمله جواهرات کابوسون، باکلی و دیگر پلاستیک ها، و یا حقیقت مابین یا مروارید های تاول زده شده باشد. بعضی از آنها در پایه های فلزی قرار می گیرند، در حالی که دیگران دارای گوشواره هستند که به پشت ماده دکمه متصل هستند. نمونه های اولیه با پیچ گوشتی ها متصل می شوند در حالیکه آنهایی که در دهه های 1950 و 1960 ساخته شده اند معمولا دارای عقب هستند. نسخه های مدرن که از اواسط دهه 1960 ساخته شده است می توانند در نسخه های سوراخ شده نیز یافت شوند، اگرچه کلیپ هایی مانند نمونه های Chanel که در اینجا ارائه می شوند هنوز هم امروزه فروخته می شوند.

• 02 از 07

  گوشواره لوستر

  گوشواره لوستر شبیه به شکل فانتزی نورپردازی تزئینی است که با نام مشابه نامگذاری شده است. این سبک گوشواره قطره معمولا طولانی است و می تواند کاملا با لایه های چند لایه یا سطوح مشخص باشد. برخی از سبک هایی که به عنوان لوسترهای اشاره شده اند بیش از یک ظاهر آبشار دارند، در حالی که دیگران چندین سلاح با تعدادی از عناصر آویزان از آنها دارند.

  آنها در جواهرات عتیقه ای ساخته شده از طلا کارات و سنگ های قیمتی واقعی، و همچنین فلزات معمولی شیشه ای و نازک در جواهر فروشی (مانند جفت مشخص شده Hattie Carnegie نشان داده شده در اینجا ساخته شده از دانه های کریستال، سنگ های قیمتی و فلز طلا اندود شده) یافت می شود.

  دیگر سبک های خاص، مانند girandole شرح داده شده در زیر، گاهی اوقات عمدتا گوشواره لوستر نامیده می شود، نه استفاده از نام رسمی تر.

• 03 از 07

  گوشواره قطره

  با استفاده از اصطلاح "drop" در رابطه با سبک گوشواره، تا حدودي از واژه "catch-all" استفاده شده است، زيرا بسياري از انواع مختلف گوشواره هاي خاردار که در اين دسته قرار دارند، وجود دارد. با این حال، برخلاف "بالا و پایین" که در زیر توضیح داده شده است، معمولا یک عنصر آویزان به سیم گوش، پیچ و مهره، کلیپ پیدا کردن، یا پست گلوله ای ساده وجود دارد.

  گوشواره قطره ای قدیمی را می توان از هر چیز از عناصر طبیعی مانند فلزات گرانبها، جت ، سنگ های قیمتی واقعی و یا مو بافته شده ساخته شده است . نسخه های مجلل از انواع مد می تواند شیشه، پلاستیک های مختلف و برخی از مواد طبیعی مانند چوب را ترکیب کند.

  سبک های رنگ پاشیدن بر اساس نمونه های عتیقه ای به طور گسترده ای بازتولید شده اند، بنابراین هنگام استفاده از آنها باید از مواد، تکنیک های ساخت و ساز و نشانه های سن استفاده کنید.

• 04 از 07

  گوشواره Girandole

  سبک girandole (به نام "jeer-an-dole") گوشواره مشخص شده توسط سه سنگ از هر شکل به حالت تعلیق در پایین، با قطعه مرکز معمولا کمی کمتر از دو نفر دیگر. بقیه گوشواره ها می توانند به شدت متفاوت باشند، اما به طور سنتی شامل یک سنگ گرد بزرگتر در بالا و کمان، گره و یا دیگر عناصر تزئینی می تواند سه سنگ از آویزان به بخش بالا پیوست.

  این سبک در حدود 1700 در فرانسه ساخته شده است (به نام شمعدانهای کریستال آویزان روز)، سبک معمولی از جواهرات قرن 18 میلادی است و در دوره احیای سبکهای راکوک در همه چیز از مبلمان تا لباس در دهه 1870 تحت رنسانس قرار گرفت. این نوع گوشواره هنوز امروز محبوب است، هرچند گاهی اوقات به عنوان اصطلاح عمومی "لوستر" همانطور که در بالا توضیح داده شده اشاره شده است.

• 05 از 07

  گوشواره پندالوك

  قرن هجدهم شاهد ظهور دو سبک بسیار قشنگ گوشواره بودیم. یکی از جیراندول بود، همانطور که در بالا نشان داده شده بود، و دیگری پاندلویک به همان اندازه زیبا است.

  این ها با یک مارک طراحی شده اند (به عنوان یک ناوکت در هنگام ارجاع به سنگ های قیمتی شناخته می شوند) و یا بالای گردان که در آن کمان ساخته شده از کار متالیک متصل یک قطره هماهنگ. نمونه ای که در اینجا به قدمت قرن هجدهم نشان داده شده است، از طلا و الماس برش خرد شده ساخته شده است که فریب داده شده است تا آنها را با نور شمع روشن تر کند.

  "این گوشواره ها می تواند در مخالفت با لباس های بلند که در آن زمان معروف بود بلند شود. این سبک سلف تکاملی دو گوش سنگ بود که دارای یک سنگ کوچکتر به نظر می رسید که بزرگتر است و در طول تاریخ محبوبیت پیدا کرده است" دانشگاه جواهرات عتیقه.

  بیشتر گوشواره های عتیقه ساخته شده در این سبک جواهرات خوب ساخته شده از فلزات گرانبها و سنگ های قیمتی واقعی هستند، اما بسیاری از تفاسیر ساخته شده با سنگ های رب (اساسا نام اروپایی برای سنگ های قیمتی) ساخته شده در فلزات معمولی با یا بدون پوشش از سال 1900 ساخته شده است.

  اصطلاح "pendeloque" اغلب برای ارجاع به یک گردنبند شکل گربه امروز استفاده می شود و گاهی اوقات توسط بازاریابان مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

• 06 از 07

  گوشواره بالا و قطره

  این یک سبک گوشواره با دو بخش گرد یا بیضی است و دوم (گاه به گون جداشدنی) بلافاصله از اول به حالت تعلیق درآمده است. هنگامی که قطره پایین قابل جدا شدن است، اغلب آنها به عنوان گردنبند شبانه روز به فروشندگان طلا و جواهر اشاره می شود. توجه داشته باشید که بسیاری از گوشواره ها به عنوان "روز به شب" نامیده می شوند، اما اگر قطره پایین عمدا به معنای جدا شدن نیست، این یک توضیح اشتباه است.

  دو قسمت، که ممکن است از هر ماده ساخته شود، معمولا مطابقت دارد، هرچند دوم ممکن است بزرگتر یا بزرگتر باشد.

  این سبک تا اواخر قرن 18 میلادی است، اما در دوران گرجستان بسیار محبوب بود که اصطلاح "بالا و پایین" در اوایل دهه 1800 مترادف با "گوشواره" بود. اگر چه چندین قرن پیش از آن، سبک از آن به بعد محبوب شده است.

  در اصل، زمانی که گوشواره ها از قلاب ها و یا سیمها معلق شده بودند، بخش بالای گوشواره بالا و پایین فقط در زیر لوب گوش قرار داشت؛ با ظهور گوشواره های سوراخ سوراخ شده، با این حال، "بالا" از گوشواره بالا و قطره اغلب در لوب خود را حفظ می کند.

• 07 از 07

  گوشواره میخی

  گوشواره های گلدوزی در اواخر دهه 1800 میلادی به سمت سال 1900 حرکت کردند، در حالی که روزهای مد روز، تغییری را اعمال می کردند. برخی از عناصر مشابه، به خصوص سنگ های قیمتی مانند الماس، هنوز هم تقاضا داشتند گوش ها را جور کنند اما سبک های ساده تر برای کار با یقه های بالا در لباس ها و پیراهن ها مورد نیاز بود.

  با این حال، سفارشی از گوش های پر سر و صدا از یک ریز در همان زمان سقوط کرد. پشت پیچ ها از اوایل دهه 1900 تا اوایل دهه 1950 شایع تر بود و سپس گوشواره های کلاسیک (برای اولین بار در اوایل دهه 1930 استفاده شد)، محبوبیت در اواسط قرن داشت. بیشتر گوشواره های گل میخ امروز در اواسط دهه 1960 به سبک های مدرن امروز (و بعضی از آنها دشوار است، به عنوان مثال، به طور مداوم ساخته شده است).

  بسیاری از سنگ های قیمتی قدیمی تر از جواهرات عتیقه ای برداشته شده اند تا گوشواره های مدرن مدرن زیبا را در این سبک بردارند. بعضی از ستون ها دارای پست های رشته ای مانند آنچه که در اینجا نشان داده شده اند به گونه ای است که پیچ های کلاچ را به جای امنیت قرار می دهند. این عمل در دوران ویکتوریا اتفاق افتاد، اما در دهه های بعد (و هنوز هم امروز) پست پست شده در جواهرات زیبا مورد استفاده قرار می گیرد، به طوری که نباید تنها شاخص سن برای ارزیابی این سبک گوشواره باشد.

  از شما متشکریم که به تروی سگال نویسنده کمک می کند تا با این ویژگی در سبک های گوشواره کمک کند.