چگونه صابون خود را برای فروش برچسب گذاری کنید

اگر صابون برای فروش دارید، چندین چیز اساسی که باید بدانید، وجود دارد که شما را در مطابقت با استانداردهای مورد نیاز صنعت استاندارد نگه دارید.

الزامات برچسب گذاری برای صابون

حالا، ما فقط در مورد صابون صحبت می کنیم ... نه لوازم آرایشی. برای صابون خود را به عنوان صابون در نظر قوانین برچسب زدن دولت، صابون خود را باید صابون واقعی - ساخته شده در درجه اول از روغن و چربی ... و آن را نباید ادعا های لوازم آرایشی و بهداشتی مانند "مرطوب کننده"، "خفتن"، یا "ضدعفونی کننده" - فقط باید صابون باشد.

این شامل ذوب کردن و برداشتن پایه های صابون نیز تا زمانی که آنها صابون واقعی هستند، در درجه اول با روغن و چربی ساخته شده است.

صابون تحت صلاحیت کمیسیون ایمنی مصرف کننده قرار میگیرد که نیاز به برچسب زیر دارد:

  1. در بسته بندی که محصول را به عنوان "صابون" مشخص می کند،
  2. وزن خالص محصول
  3. نام و آدرس کسب و کار شما

با این حال، اکثر مصرف کنندگان میخواهند بیشتر در مورد محصولاتی که در حال خرید هستند، بیشتر بدانند. آنها حداقل می خواهند این مواد را بدانند. بنابراین بسیاری از سازندگان صابون آنها را بر روی برچسب ها نیز قرار می دهد. اگر بخواهید مواد تشکیل دهنده را فهرست کنید، توصیه می کنم آنها را در هر دستورالعمل FDA فهرست کنید:

شما می توانید رایحه عطر را فقط "عطر" نامید و شما می توانید لیستی از مواد تشکیل دهنده ای که کمتر از 1٪ از کل فرمول در هر ترتیب در پایان لیست مواد تشکیل دهنده فهرست شده است.

یک نظر بیشتر

مواد تشکیل دهنده ای که در گلدان صابون قرار می دهید، بر خلاف کسانی که در لوسیون یا کرم قرار می گیرند، از یک واکنش شیمیایی عبور می کنند. کاملا به معنای واقعی کلمه، مواد تشکیل دهنده ای که شما در گلدان صابون قرار داده اید، همان مواد تشکیل دهنده ای است که از گلدان صابون بیرون می آیند. بنابراین شما یک انتخاب دارید شما می توانید صابون خود را با مواد تشکیل دهنده ای که قبل از فرآیند غوطه ور شدن وجود دارد، و یا مواد تشکیل دهنده ای که بعد از فرآیند غوطه ور شدن وجود دارد، برچسب گذاری کنید.

به عنوان مثال، دستور العمل صابون کاستیون ان برمسون:

شما می توانید این مواد را لیست کنید:
گوشت قرمز، آب، روغن زیتون، هیدروکسید سدیم، عطر و یا -

تالوات سدیم ("نمک" ساخته شده از ترکیبی از چربی و چربی)، آب، سدیم الیوات ("نمک" ساخته شده از ترکیبی از روغن زیتون و چربی)، گوشت گاو قرمز (هنوز هم در برخی از باقی مانده است صابون به علت سوپر چرب بودن)، روغن زیتون (به علت فوق العاده شکر)، گلیسیرین، عطر.

تفاوت را ببین؟ در اولین اول، شما مواد اصلی را شامل لایه فهرست می کنید . در مرحله دوم، این مواد به عنوان آنها در صابون هستند پس از فرآیند زباله انجام می شود. توجه داشته باشید که هیچ لایهای در قسمت دوم وجود ندارد.

گزینه ای دیگر

برخی از افراد نوعی ترکیبی از این دو را فهرست می کنند (برای دستور العمل بالا): گوشت گاو و روغن زیتون، روغن زیتون، آب، گلیسیرین و عطر. از لحاظ تئوری درست است که لیست مواد تشکیل دهنده آن است، اما من تمایل ندارم این را دوست داشته باشم. من فکر می کنم دلیل اصلی که مردم از آن استفاده می کنند این است که آنها نمی خواهند "هیدروکسید سدیم" را به عنوان یک عنصر فهرست کنند و یا نمی خواهند (یا بدانند) برچسب آن را روش دوم پیچیده تر می نامند.

خط پایین

از لحاظ فنی ما مجبور نیستیم مواد تشکیل دهنده را لیست کنیم. ما فقط باید آن را "صابون" بنویسیم، می گویند چقدر وزن دارد و کجا ما را پیدا کند. اما با این حال، مردم می خواهند بدانند چه چیزی در محصولاتشان است. این احتمالا دلیل اصلی آنها خرید صابون دست ساز است، برای شروع. بنابراین به این دلیل بهتر است لیست مواد تشکیل دهنده را در روش واضح ترین و راحت ترین روش ممکن که معمولا اولین گزینه است، فهرست مواد تشکیل دهنده را قبل از فرآیند زباله.