مقدمه ای بر عکاسی خبری

این یک داستان عاطفی در یک عکس واحد است

شما هر روز عکس خود را در اخبار ببینید. فضانوردان ما تصاویر بصری یک داستان را ارائه می دهند که به نوبه خود از کلمات نویسنده است. آنها برای پوشش رویدادهای مهم، نمایش چهره های سرمقاله، و اغلب ما را مجبور می کنند احساس کنند که ما بخشی از صحنه هستیم.

عکس عکاسی چیست؟

Photojournalism واقعا شروع به ساختن زمانی که عکاسان به راحتی می توانند دوربین را به مناطق جنگی منتقل کنند.

برای اولین بار، شهروندان عادی می توانند تأثیر مبارزه را در این روز در روزنامه خود ببینند. این یک لحظه محوری در عکاسی بود و بین جنگ داخلی و جنگ جهانی دوم بیشتر شد.

با این حال، عکاسی خبره فقط مربوط به جنگ یا عکاسانی نیست که برای روزنامه محلی کار می کنند. خیلی بیشتر از این است. عکاسی به یک داستان می گوید و اغلب این کار را در یک عکس واحد انجام می دهد. فکر می کنم عکس های عصر افسردگی Dorothea Lange یا عکس های معروف Mickey Mantle که در خانه اجرا می شود. آنها احساس، حیرت، همدلی، غم و اندوه و شادی را تحریک می کنند.

این علامت خبرنگاری عکاسی است. برای گرفتن لحظه ای تنها در زمان و به بینندگان به این معنی که آنها بخشی از آن است.

داستان در یک شات تک

به سادگی، عکاس خبری در مورد گرفتن افعال است. این بدان معنا نیست که فقط یک عکس عمل بگیرد. ارتباط فعل خیلی بیشتر از آن است.

داستان ها در برش ها گرفته می شوند، در حالی که عکاسی خبرنگاری تلاش می کند تا آنچه را که در یک عکس اتفاق می افتد را بیان کند.

اگر چه زمانی که اتفاق می افتد عالی است، عکاسی در مورد بهترین ترکیب ، یا بهترین جزئیات فنی، و یا یک موضوع زیبا است. عکاسی تبلیغاتی در مورد نشان دادن جهان داستان چیزی است که واقعا اتفاق افتاده است.

"شهادت" یک عبارتی است که در رابطه با عکاسی خبری به نظر می رسد.

Photojournalism اجازه می دهد تا جهان را از طریق چشم عکاس برای یک لحظه را ببینید. هنگامی که عکاسی خبری به درستی انجام می شود، یک لحظه حجم های زمان را به نمایش می گذارد. انتقال کامل داستان بخشی از پرتره های محیطی است که در آن تنظیم به ما در مورد موضوع به عنوان موضوع خود ما را به ما می گوید.

این عواطف اغلب در عکاسی خبرنگاری خالص است. عکاس این صحنه را به عنوان یک عکاس پرتره یا عکاسی هدایت نمی کند. در عوض، بهترین آنها به پس زمینه می آیند و به یک شکل سایه تبدیل می شوند (بر خلاف پاپارا). آنها برای دیدن و ضبط کردن، تبدیل شدن به داستان یا قطع آن هستند.

این نگرش است، من یک رویکرد نظارت ساده است، به افراد مسن روزنامه نگار اجازه نمی دهند که به دوربین پاسخ دهند، بلکه خودشان باشند. عکاس خبرنگار نسبت به دیگر عکاسان متفاوت است و لازم است که آن عکس های به یاد ماندنی را ضبط کند. و اغلب اوقات این عکس تنها می تواند برای میلیون ها نفر که آن را می بینند، دعوت به عمل کنند.

اخلاق در عکاسی تبلیغاتی

یکی دیگر از بخش های حیاتی مهم عکاسی خبرنگاری دقت است. این بدان معنی است که آنچه در چارچوب است اتفاق افتاده است.

عکاس روزنامه نگار از لحاظ اخلاقی نیازی به تغییر داستان ندارد (هرچند که بسیاری از این ایده ها کم است).

خطوط برق نباید کلون شود. دود بیشتر نباید به صحنه آتش اضافه شود. چطور باید دستگیر شد؟ متأسفانه عصر عکاسی دیجیتال باعث شده است تا واقعیت ها را آسانتر کند .

تصویر باید یک پنجره به رویداد باشد. در بیشتر موارد، سایه ها را لمس کنید تا چهره ها را ببینند یا تصویر را برای وضوح تیز کنید اما ماهیت آنچه را که در عکس گرفته اید تغییر نمی دهید. اگر انجام دهید، داستان را تغییر دهید.