تکنیک دستی از عکس های رتوش
در عکاسی، اصطلاح "airbrushing" اشاره به هر یک از مجسمه سازی های انجام شده برای یک عکس است که واقعیت عکس را تغییر می دهد. این ممکن است شامل حذف افراد یا اشیاء، پاک کردن آکنه یا زخم، تغییر شکل اشکال، یا هر گونه شیوه دیگر دستکاری عکس اصلی باشد.
پیش از عکاسی دیجیتال و معرفی Adobe Photoshop و برنامه های مشابه، ایربرا با دست انجام شد. هنرمندان به طور دستی تمیز کردن عکس ها را انجام دادند.
آنها از پرچ درخت و همچنین برس، رنگ، و مواد دیگر برای اصلاح هر گونه نقص استفاده می کنند. این مهارت بود که استعداد بزرگی گرفت.
امروزه airbrushing عمدتا با کامپیوتر انجام می شود و اغلب به دسته "retouching" طبقه بندی می شود. با این حال، هنوز هم اصطلاح مورد استفاده را می شنوید، مخصوصا هنگام بحث در مورد مدل هایی که به نظر می رسد بدن نامناسب در تبلیغات دارند.
تاریخچه آبرنگ کردن
قبل از عکاسی دیجیتال، ویرایشهای دیجیتال را به نمایش گذاشت، منفی ها و چاپگرها به طور مستقیم از طریق تکنیک های مختلف تغییر یافتند. احتمالا Airbrushing محبوب ترین این تکنیک ها بود.
در روزهای اولیه عکاسی، به دلیل محدودیت صفحات و دوربین هایی که توسط عکاسان مورد استفاده قرار می گرفت، اغلب مورد استفاده مجدد قرار می گرفت. به خصوص با Daguerreotype درست قبل از 1840، لمس کردن برای ایجاد تصاویر با کیفیت بالا مورد نیاز بود. تا سال های 1860، مسواک زدن دستی رایج ترین روش برای تغییر عکس ها بود.
این اغلب سمبل های قلم مو قابل مشاهده در عکس های حاصل شده است.
در دهه 1890، پرچم های آبی توسعه یافت و عکاسی از عکس برای همیشه تغییر کرد. تجهیزات دوربین به طور مداوم بهبود می یابند و قابلیت های جدید برای ویرایش صاف با برس های هوا منجر به تقاضای فوق العاده بالا برای عکس با مول، زخم و سایر نقص های حذف شده است.
همچنین بسیار پرطرفدار با رنگهای بیضی بزرگ بود. به یاد داشته باشید که عکاسی رنگ تا دهه 1930 در دسترس نبود، هرچند مردم عکس خود را با رنگی مشابه، مانند نقاشی ها می خواستند. هنرمندان عکس های سیاه و سفید را با استفاده از پرهای هوا رنگ می کنند تا تصویر پرتره رنگی را تقلید کنند. تقاضا بسیار بالا بود که کارخانه ها برای رسیدگی به تقاضا برای عکس های هوا ساخته شده ساخته شده بودند.
بهبود و در دسترس بودن دوربین های نظیر Kodak Brownie، نیاز به ایربرا حرفه ای در ایالات متحده را کاهش داد. در اواسط تا اواخر دهه 1930، رژیم استالین در روسیه به عنوان وسیله ای برای از بین بردن "ناپدید شدن" مردم یا دیگران از عکس های رسمی از مردم فریب خورد.
رتوچو دستی برای عکاسان حرفه ای برای کارهای پرتره و تجاری ادامه داشت. بسیاری از هنرمندان آبرنگ و رتوشورهای حرفه ای با چاپ عکس های فیلم و کاغذ همچنان ادامه دادند تا عکاسی دیجیتال همراه باشد. در آن زمان، بسیاری از صنایع دستی خود را به کامپیوتر بردند و با استفاده از ابزارهای جدید خدمات مجازی را ارائه دادند.
Airbrushing امروز
در حالی که پرتوهای هوا راه را برای ویرایش دیجیتال فراهم می کنند، سبک و تکنیک رطوبت هوا در هوا ادامه می یابد.
برنامه های نرم افزاری مانند فتوشاپ و بسیاری دیگر، کاربران را قادر می سازد تا عکس ها را دقیق تر از حتی عکاسان پرکاربرد ماهرانه از روزهای عکاسی تنها فیلم ویرایش کنند. اغلب، اصطلاح airbrushed با Photoshopped جایگزین شده است.
این پیشرفت در فن آوری نیز منجر به بحث های بسیاری شده است. توانایی دستکاری عکس به گونه ای دقیق و با استفاده از ابزارهای آسان برای استفاده، موجب نگرانی های اخلاقی می شود. آیا مجددا بر روی مدل های مجزا قرار می گیرند که به تصورات غیرواقعی در مورد تصویر بدن ایده آل منجر شده اند؟ آیا عکاس خبری میتواند عنصر را از یک عکس حذف کند تا واقعیت آنچه اتفاق افتاده تغییر کند؟ آیا شرکت ها از آن استفاده می کنند تا تبلیغات غلطی انجام دهند؟
سوال این است که چقدر "فتوشاپ" بیش از حد است، یکی از بحث های بزرگ در عکاسی امروز است. این باعث شده است که بسیاری از مردم در مورد تقریبا هر عکسی که می بینند، بسیار تردید کنند.
نگرانی های آنها نیز غیرقانونی نیست، زیرا موارد دستکاری عکس های غیرمعمول موضوع های بسیاری را به خود اختصاص داده اند.