قطارهای O Gauge برای اینکه مهمترین بخش سرگرمی را که بیشتر از همه لذت می برید، بسیار مهم است. اما برای کسانی که تازه به مدل راه آهن راه می یابند، قطعات مختلف این سنجنده می تواند گیج کننده باشد.
یکی از اولین چیزهایی که در مورد اکثر قطارهای O Gauge می بینید این است که آنها در مسیر با سه ریل اجرا می شوند. این سیستم در اوایل قرن بیستم به عنوان راهی برای از بین بردن مشکلات مدارهای کوتاه با حلقه های معکوس آغاز شد .
این قطار ها بر روی برق AC عمل می کنند. راه آهن مرکز AC Hot است و هر دو رول بیرونی Ground هستند. دو سیم مسیر را به ترانسفورماتور وصل می کند درست همانطور که با 2 قطار راه آهن (ریل های بیرونی توسط یک اتوبوس فلزی در قسمت های مسیر خود متصل می شوند).
سه ریل دو برابر
بنابراین تفاوت بین 3-Rail O و 2-Rail چیست؟ خوب، کنار ریل سوم، امروز خیلی زیاد نیست!
با انواع محصولات فعلی، از مسیر تا قطار به سیستم های کنترل، ارائه شده توسط تولید کنندگان اصلی O Gauge همراه با قطعات تبدیل موجود از سازندگان دیگر، هیچ دلیلی وجود دارد که شما نمی توانید هیچ محصول در هر دو شکل. هنوز هم برخی از گرایش های تاریخی وجود دارد که تمایل دارند 2 تا 3 طرح راه آهن را نشان دهند، اما خطوط بسیار مبهم تر از گذشته است.
برای بسیاری از قرن بیستم، قطار 3 قطار به طور عمده به عنوان اسباب بازی و مجموعه های ورودی به بازار عرضه شد. در کنار سهولت سیم کشی که با راه آهن سوم همراه بود، بسیاری از این قطار ها دارای منحنی های بسیار شدید بودند و اغلب قطارهای خود را در نسبت ها کاهش می دادند.
این یکی از دلایلی است که ما بیشتر به عنوان O Gauge و نه O Scale اشاره میکنیم.
مدلسازانی که به دنبال واقع گرایی بیشتر بودند، به مدل های بزرگتر و مقیاس و البته مسیر دو مسیر راه یافتند. این جنبه از سرگرمی با کیت های هنرمند، منحنی های گسترده و حتی آهنگ های دستی و ساختمان خراش پر شده بود.
با این حال، در اواخر قرن، با افزایش واقع گرایی و مقیاس مقیاس، قطارهای 3-Rail ساخته شد.
این اغلب به عنوان "مقیاس" به عنوان "مدل سنتی" مخالف است. بسیاری از طراحان شروع به ساخت طرح های 3-خطی با منحنی های بزرگ شعاعی و مناظر واقعی کردند. برخی از این "سلام ریل" یا "3 ریل مقیاس" را می خوانند. دو ریلر نیز به همراه انتخاب بهتر محصولاتی که بعضی از کارها را می توان بر روی دو ریل راه اندازی کرد، سود برده است.
تبدیل به 2 ریل
بیشترین تجهیزات 3-ریل را می توان نسبتا راحت به 2-ریلی تبدیل کرد. برای واگن های حمل و نقل، چرخ های چرخ باید با آنهایی که دارای محور عایق هستند جایگزین شوند. بیشتر 2 ریلرها چرخ ها را با فلنج های کوچک تر نیز ترجیح می دهند. اکثر قطارهای 2 قطار همچنین از اتصالات کوچکتر استفاده می کنند.
لوکوموتیو ها نیاز به کار کمی دارند. نه تنها باید چرخ ها جدا شوند، بلکه باید مجموعه ای جدید از تماس های الکتریکی ساخته شود و ردیابی سوم را از بین ببرد. بسیاری از لوکوموتیو ها دارای ساز و کارهای دیگر هستند، مانند خلبان های لوکوموتیو که با کامیون ها چرخانده می شوند تا منحنی های تنگ را جایگزین کنند. بیشتر مدلسازان دو خط نیز این تغییرات را تصحیح می کنند، اما هیچ دلیلی وجود ندارد که دو ریل و منحنی تنگ نمی توانند با یکدیگر کنار بیایند.
سیستم های کنترل، کنترل آن متعارف، DCC ، یا یکی از سیستم های کنترل فرمان تولید کنندگان 3 ریل است که با قطارهای 2 قطار کار می کنند.
از آنجایی که هنوز هم برای ریل 3 بیش از 2 وجود دارد، نیاز کمی برای تبدیل شدن به راه دیگر وجود دارد - اما این می تواند انجام شود.
پروتو 48
فقط در صورتی که تفاوت بین 3 و 2 راه آهن برای O Gauge کافی نبود، یک زیرمجموعه ای وجود دارد که مورد توجه قرار گیرد. متوجه خواهید شد که در مقیاس های کوچک، "مقیاس" و "مقیاس" اغلب بدون یک مشکل قابل تعویض هستند. با قاطعیت، این را نمی توان با O. انجام داد.
اگرچه بیشتر قطارهای O Gauge به اندازه 1:48 متناسب هستند ((مقیاس بندی شده))، در این نسبت فاصله بین ریل ها (اندازه گیری) یک مقیاس 5 فوت است. این کمی نسبت به اندازه استاندارد آمریکایی و اروپایی 4 فوت 8.5 اینچ گسترده تر است.
اگر چه فاصله تقریبا 1/16 اینچ است، کسانی هستند که تلاش می کنند این اختلاف را تصحیح کنند. انجام این کار نیاز به اندازه گیری چرخ های چرخان و در اغلب موارد، مسیر هدایت دستی است.