سیستم سوئیس چیست؟

در اکثر مسابقات شطرنج ، احتمالا می شنوید که سازمان دهندگان از سیستم "سوئیس" برای تعیین زوج استفاده می کنند. تقریبا در هر مسابقه ای که یک بازیکن باشگاه در آن شرکت می کند از این سیستم استفاده می کند، به استثنای رویدادهای گاه به گاه. در اینجا یک نگاه سریع به نحوه کار این قالب مسابقات محبوب وجود دارد.

اساسی سیستم سوئیس

سیستم سوئیس برای اولین بار در مسابقات شطرنج در زوریخ در سال 1895 استفاده شد، که این بدین معنی است که نام آن را به دست آورده است.

بازیکنان هرگز در یک تورنومنت سوئیس نابود نمی شوند. در عوض، بازیکنان در هر دور جفت می شوند. تعداد دور ها از پیش تعیین شده است و برنده بازیکن است که بیشترین امتیاز را در پایان مسابقات کسب می کند. بازیکنان معمولا یک امتیاز واحد برای پیروزی و نیم امتیاز برای قرعه کشی کسب می کنند، گرچه دیگر سیستم های امتیاز دهی ممکن است. در هر دور، هر بازیکن در برابر یک حریف که دارای همان یا تعداد مشابهی از امتیاز در این مسابقات است، زوج است.

قوانین اضافی و تغییرات

در مسابقات شطرنج سوئیس، سازمان دهندگان سعی می کنند تا پایان بازی به تعداد هر یک از بازیگران سفید و سیاه تقریبا هر بازیکن را به خود اختصاص دهند. سازماندهندگان در هر گروه بر اساس یک سیستم رتبه بندی، بازیکنان را به سمت بالا و پایین تقسیم می کنند. بازیکنان در نیمه اول هر گروه پس از آن با آن دسته نیمه متصل می شوند.

به عنوان مثال، اگر شش بازیکن در گروه بالا به ثمر رساند، بازیکن شماره

1 در برابر بازیکن شماره 4 بازی می کند، بازیکن شماره 2 در برابر بازیکن شماره 5 و بازیکن شماره 3 با بازیکن شماره 6 روبرو خواهد شد. این سیستم به لحاظ فنی به عنوان "سیستم هلندی" شناخته می شود، طبق گفته FIDE ، فدراسیون بین المللی شطرنج. اما این روش جفت سازی هنوز بخشی از سیستم سوئیس است و شایعترین شکل جفت شدن در مسابقات سوئیس است.

یکی دیگر از تغییرات جفت شدن سیستم سوئیس، سیستم موناد است که اغلب در تورنمنت های برگزار شده در نروژ و دانمارک استفاده می شود. در این سیستم، جفت شدن کمی متفاوت از سیستم هلندی است. مثلا در این گروه شش نفره، بازیکن شماره 1 در برابر بازیکن شماره 2، بازیکن شماره 3 با بازیکن شماره 4 روبرو می شود و بازیکن شماره 5 در برابر بازیکن شماره 6 .

تعیین برنده

در هر دو روش جفت کردن، بازیکنان نمی توانند همان حریف را بیش از یک بار در مسابقات مشابه بازی کنند. در مسابقات بزرگتر، بازیکنان از همان باشگاه یا مدرسه اغلب از بازی در یک دور در دورهای اول یا در بازیهایی که پیامدهای جایزه دادن را نداشته باشند، مانع از آن خواهند شد. در پایان مسابقات، بازیکنان بر اساس نمرات تجمعی خود رتبه بندی می شوند. اگر یک کراوات وجود داشته باشد، برنده بر اساس مجموع امتیازات مخالفانش تعیین می شود. رتبه بندی نهایی برای مکان دوم، سوم، چهارم و غیره به همان شیوه تعیین می شود.